نحوه تنظیم OBS برای استریم در توییچ، یوتیوب، کیک، فیس‌بوک و VK Play

تنظیم OBS از صفر: راهنمای کامل برای استریمر در سال 2025

OBS Studio — یک ابزار قدرتمند و رایگان است که کامپیوتر شما را به یک استودیوی واقعی برای پخش زنده تبدیل می‌کند. اما در اولین اجرا، حجم بالای تنظیمات ممکن است هر کسی را بترساند. نگران نباشید! این راهنما شما را در تمام مراحل – از اولین اجرا تا یک تصویر بی‌نقص و بدون لگ – همراهی خواهد کرد.

ما تمام سوالات کلیدی را بررسی خواهیم کرد: چگونه کدگذار (Encoder) را انتخاب کنیم، چه بیت‌ریتی (Bitrate) و رزولوشنی (Resolution) تنظیم کنیم، چگونه میکروفون را برای صدایی شفاف تنظیم کنیم و چگونه دونیت‌ها (Donations) را وصل کنیم تا سرگرمی شما شروع به درآمدزایی کند.

گام ۱: اولین اجرا و ویزارد تنظیمات خودکار

در اولین اجرای OBS، به شما کمک ویزارد تنظیمات خودکار پیشنهاد می‌شود. رد نکنید! این یک نقطه شروع عالی است.

1. «بهینه‌سازی برای پخش زنده، در درجه دوم برای ضبط» را انتخاب کنید.
2. رزولوشن پایه خود (که معمولاً رزولوشن مانیتورتان است، مثلاً 1920×1080) و FPS (فریم بر ثانیه) را مشخص کنید. برای بازی‌ها ۶۰ را انتخاب کنید، برای استریم‌های گفتگومحور ۳۰ کافی است.
3. حساب توییچ، یوتیوب یا پلتفرم دیگر خود را متصل کنید. این کار به OBS اجازه می‌دهد تا برخی از تنظیمات توصیه شده را به صورت خودکار اعمال کند.
4. برنامه اتصال اینترنت و تجهیزات شما را آزمایش می‌کند تا پارامترهای بهینه را پیشنهاد دهد.

ویزارد یک پایه خوب به شما می‌دهد، اما برای یک تصویر ایده‌آل و پایداری، بهتر است عمیق‌تر به تنظیمات دستی بپردازید.

گام ۲: تنظیمات اصلی – تب «خروجی»

این قلب تنظیمات فنی استریم شماست. به فایل -> تنظیمات -> خروجی بروید و حالت خروجی را از «ساده» به «پیشرفته» تغییر دهید. اکنون تمام گزینه‌های مهم پیش روی شماست.

کدام کدگذار (Encoder) بهتر است؟

کدگذار برنامه‌ای است که ویدیوی شما را برای ارسال به اینترنت فشرده می‌کند. کیفیت تصویر و بار روی کامپیوتر شما به انتخاب آن بستگی دارد.

• x264 (نرم‌افزاری، از طریق پردازنده – CPU): این کدگذار از قدرت پردازنده مرکزی شما استفاده می‌کند. کیفیت تصویر عالی را ارائه می‌دهد، اما بار بالایی روی CPU ایجاد می‌کند. اگر پردازنده قدرتمندی (مثلاً ۸ هسته و بالاتر) دارید و بازی‌های خیلی سنگین استریم نمی‌کنید، این انتخاب خوبی است.
• NVIDIA NVENC (سخت‌افزاری، از طریق کارت گرافیک – GPU): اگر کارت گرافیک NVIDIA (سری GTX 16xx، RTX 20xx و جدیدتر) دارید، این بهترین انتخاب شماست. NVENC از یک تراشه مخصوص روی کارت گرافیک برای کدگذاری استفاده می‌کند که تقریباً تأثیری بر عملکرد بازی ندارد. کیفیت کدگذارهای مدرن NVENC در تنظیمات سریع، عملاً با x264 برابری می‌کند.
• AMD VCE/VCN (سخت‌افزاری، از طریق کارت گرافیک – GPU): مشابه NVENC برای کارت‌های گرافیک AMD. همچنین بار را از روی پردازنده برمی‌دارد.

نتیجه‌گیری: برای اکثر گیمرها، NVIDIA NVENC بهترین انتخاب خواهد بود، زیرا امکان دریافت تصویری با کیفیت بدون افت FPS در بازی را فراهم می‌کند.

چه بیت‌ریتی (Bitrate) برای استریم تنظیم کنیم؟

بیت‌ریت (Bitrate) مقدار داده‌ای است که در ثانیه به سرور پلتفرم ارسال می‌کنید. هرچه بالاتر باشد، کیفیت تصویر بهتر است، اما اینترنت شما نیز باید پایدارتر و سریع‌تر باشد.

مهم: قبل از انتخاب بیت‌ریت، سرعت اتصال اینترنت خود را بررسی کنید (مثلاً اینجا). شما به یک سرعت آپلود (Upload) پایدار و بالاتر از بیت‌ریت انتخابی خود نیاز دارید. توصیه می‌شود بیش از ۷۰-۸۰٪ سرعت آپلود خود را استفاده نکنید. یعنی اگر سرعت آپلود شما محدود به ۵ مگابیت بر ثانیه (Mbps) است، بهتر است بیت‌ریت را بالاتر از ۳۵۰۰ کیلوبیت بر ثانیه (kbps) تنظیم نکنید. اگر سرعت شما به اندازه کافی بالاست، بهتر است بیت‌ریت توصیه شده توسط پلتفرم را تنظیم کنید.

بیت‌ریت پیشنهادی برای Full HD (1080p)، ۶۰ فریم بر ثانیه (FPS):

• توییچ: ۶۰۰۰-۸۰۰۰ کیلوبیت بر ثانیه (kbps). توییچ رسماً تا ۶۰۰۰ را توصیه می‌کند، اما برای استریمرهای پارتنر اغلب بیت‌ریت بالاتری در دسترس است. با ۶۰۰۰ شروع کنید.
• یوتیوب: ۶۰۰۰-۱۳۰۰۰ کیلوبیت بر ثانیه (kbps). یوتیوب اجازه استفاده از بیت‌ریت بالاتر را می‌دهد که تصویری واضح‌تر در صحنه‌های پویا ایجاد می‌کند.
• کیک: ۴۰۰۰-۸۰۰۰ کیلوبیت بر ثانیه (kbps).
• فیس‌بوک گیمینگ: ۴۰۰۰-۶۰۰۰ کیلوبیت بر ثانیه (kbps).
• VK Play Live: تا ۱۲۰۰۰ کیلوبیت بر ثانیه (kbps)، اما توصیه می‌شود با ۸۰۰۰ کیلوبیت بر ثانیه شروع کنید.

برای رزولوشن 720p (1280×720) با ۶۰ فریم بر ثانیه (FPS) می‌توانید از بیت‌ریت ۳۵۰۰-۵۰۰۰ کیلوبیت بر ثانیه استفاده کنید.

چه فاصله فریم‌های کلیدی (Keyframe Interval) برای استریم تنظیم کنیم؟

این یک پارامتر فنی است که نشان می‌دهد هر چند وقت یک‌بار یک فریم کامل از تصویر به جریان ویدیو ارسال می‌شود. بیشتر پلتفرم‌ها برای عملکرد پایدار به یک مقدار خاص نیاز دارند.

• توییچ، یوتیوب، فیس‌بوک، کیک: مقدار ۲ ثانیه را تنظیم کنید.
• اگر روی چند پلتفرم استریم می‌کنید یا مطمئن نیستید، ۲ را تنظیم کنید. این یک گزینه جهانی و ایمن است.

فاصله فریم‌های کلیدی (Keyframe Interval) چیست؟

جریان ویدیو را مانند یک کتاب عکس تصور کنید:

• فریم کلیدی (I-frame): این یک تصویر کامل و جزئی است، مانند صفحه اول یک فصل جدید. شامل تمام اطلاعات مربوط به تصویر است.
• فریم‌های باقی‌مانده (P-frame, B-frame): اینها «فریم‌های تغییر» هستند. آنها کل تصویر را ذخیره نمی‌کنند، بلکه فقط اطلاعاتی درباره آنچه که تغییر کرده نسبت به فریم کلیدی را در خود دارند (مثلاً «شخصیت دستش را تکان داد»). این کار باعث صرفه‌جویی زیادی در بیت‌ریت می‌شود.

فاصله فریم‌های کلیدی فرکانسی است که یک «فریم کلیدی» کامل در جریان ویدیوی شما ظاهر می‌شود و بقیه فریم‌ها بر اساس آن ترسیم می‌شوند. فاصله ۲ ثانیه‌ای به این معنی است که هر ۲ ثانیه یک تصویر کامل ارسال می‌کنید و بین آنها فقط تغییرات ارسال می‌شود.

چرا توییچ دقیقاً ۲ ثانیه را الزامی می‌کند؟

1. سازگاری و پایداری: زیرساخت توییچ (سرورها، پخش‌کننده‌ها در همه دستگاه‌ها) دقیقاً برای این فاصله دو ثانیه‌ای بهینه شده است. این تضمین می‌کند که استریم شما به صورت روان برای همه بینندگان، چه در رایانه شخصی، تلفن یا کنسول، پخش شود.
2. اتصال سریع بینندگان: هنگامی که بیننده جدیدی استریم شما را باز می‌کند، پخش‌کننده او باید منتظر فریم کلیدی بعدی بماند تا شروع به نمایش ویدیو کند. اگر فاصله ۲ ثانیه باشد، بیننده حداکثر ۲ ثانیه منتظر می‌ماند. اگر ۱۰ ثانیه تنظیم کنید، ممکن است تا ۱۰ ثانیه صفحه سیاه را ببیند که برای پخش زنده بسیار بد است.
3. تعادل کیفیت و تأخیر: ۲ ثانیه تعادل طلایی بین کارایی فشرده‌سازی ویدیو و تأخیر کم است که برای پخش زنده تعاملی بسیار حیاتی است.

چه پریست (Preset) کدگذار را تنظیم کنیم؟

پریست تعیین می‌کند که کدگذار شما (CPU یا GPU) چقدر تلاش برای فشرده‌سازی تصویر صرف می‌کند.

• برای x264 (CPU): مقیاس از ultrafast (سریع‌ترین، کیفیت پایین) تا placebo (بسیار کند، بهترین کیفیت). حد وسط veryfast، faster یا fast است. با veryfast شروع کنید. اگر پردازنده بار زیادی ندارد (زیر ۷۰٪)، faster را امتحان کنید.
• برای NVENC (GPU): مقیاس از P1 (سریع‌ترین) تا P7 (بهترین کیفیت). توصیه می‌شود از P5 (کند، کیفیت خوب) یا P6 (بسیار کند، بهترین کیفیت) استفاده کنید. تفاوت در عملکرد بین آنها در کارت‌های مدرن حداقل است.

قانون اصلی: هرچه پریست کندتر باشد، کیفیت با همان بیت‌ریت بهتر است، اما بار روی سیستم بالاتر می‌رود.

گام ۳: تنظیمات ویدیو – تب «ویدیو»

در اینجا رزولوشن و نرخ فریم استریم شما تنظیم می‌شود.

• رزولوشن پایه (Base Resolution): این رزولوشن بوم شما در OBS است. باید با رزولوشن مانیتور شما که روی آن بازی می‌کنید (مثلاً 1920×1080 یا 2560×1440) مطابقت داشته باشد.
• رزولوشن خروجی (Output/Scaled Resolution): این رزولوشنی است که بینندگان استریم شما را با آن خواهند دید.
  • برای کامپیوترهای قدرتمند و اینترنت سریع: می‌توانید 1920×1080 (Full HD) را حفظ کنید.
  • برای بهینه‌سازی و مقابله با لگ: بهتر است آن را به 1664×936 یا 1280×720 (HD) کاهش دهید. تصویر همچنان دلپذیر خواهد ماند و بار روی کامپیوتر و اینترنت به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. این مؤثرترین راه برای حذف لگ است.
• فیلتر مقیاس‌گذاری (Downscale Filter): اگر رزولوشن خروجی کمتر از پایه است، از «Bicubic» یا «Lanczos» (32 نمونه) برای وضوح بیشتر استفاده کنید.
• مقدار کلی FPS:
  • ۶۰: استاندارد برای بازی‌های پویا (شوترها، مسابقه‌ای).
  • ۳۰: برای استریم‌های گفتگومحور، استراتژیک یا اگر کامپیوتر شما از ۶۰ FPS پشتیبانی نمی‌کند.

گام ۴: تنظیم میکروفون برای صدای شفاف

صدای خوب حتی از تصویر عالی نیز مهم‌تر است. هیچ‌کس استریمی با میکروفون بد را تماشا نخواهد کرد.

1. به فایل -> تنظیمات -> صدا (Audio) بروید و مطمئن شوید که در فیلد «میکروفون/صدای اضافی» دقیقاً میکروفون شما انتخاب شده است.
2. در پنجره اصلی OBS، میکسر صدا را پیدا کنید. روی چرخ‌دنده کنار میکروفون خود کلیک کرده و «فیلترها» (Filters) را انتخاب کنید.

این سه فیلتر را به این ترتیب اضافه کنید:

1. کاهش نویز (Noise Suppression) (RNNoise – کیفیت بالا): نویز پس‌زمینه از کامپیوتر یا فن را حذف می‌کند. با این فیلتر شروع کنید.
2. دروازه نویز (Noise Gate): این فیلتر هنگامی که ساکت هستید، میکروفون را کاملاً قطع می‌کند. کلیک‌های ماوس، صدای تایپ کیبورد و تنفس شما را حذف می‌کند. «آستانه بسته شدن» (Close Threshold) را کمی بالاتر از سطح نویز پس‌زمینه و «آستانه باز شدن» (Open Threshold) را کمی پایین‌تر از سطح صدای خود تنظیم کنید.
3. کمپرسور (Compressor): بلندی صدای شما را یکنواخت می‌کند. صداهای آرام بلندتر و صداهای بلندتر آرام‌تر می‌شوند. صدای شما هنگام صحبت آرام یا فریاد زدن، از نظر بلندی «جهش» نخواهد داشت. تنظیمات استاندارد معمولاً برای شروع مناسب هستند.

گام ۵: نحوه تنظیم دونیت‌ها و هشدارها

دونیت‌ها (Donations) و هشدارهای مربوط به مشترکین جدید، مستقیماً در OBS تنظیم نمی‌شوند، بلکه از طریق سرویس‌های شخص ثالث تنظیم شده و سپس به عنوان یک منبع (Source) به برنامه اضافه می‌شوند.

1. سرویس را انتخاب کنید: محبوب‌ترین‌ها در کشورهای CIS (مشترک‌المنافع) DonationAlerts هستند، و در غرب Streamlabs و StreamElements.
2. از طریق حساب توییچ/یوتیوب/کیک خود در وب‌سایت سرویس ثبت نام کنید.
3. ظاهر هشدارها را تنظیم کنید: در پنل کاربری سرویس می‌توانید تصاویر، صداها و انیمیشن‌های خود را برای رویدادهای مختلف (دونیت، سابسکرایب، فالو) بارگذاری و تنظیم کنید.
4. لینک را دریافت کنید: پس از تنظیم، سرویس یک لینک URL منحصر به فرد برای ویجت هشدارها به شما می‌دهد.
5. به OBS اضافه کنید:
   • در OBS، در پنجره «منابع» (Sources)، روی «+» کلیک کنید.
   • «مرورگر» (Browser) را انتخاب کنید.
   • لینک کپی شده را در فیلد URL وارد کنید.
   • اندازه و موقعیت پنجره هشدارها را روی بوم خود تنظیم کنید.

به همین ترتیب، چت روی صفحه، جمع‌آوری کمک مالی و سایر عناصر تعاملی نیز اضافه می‌شوند.

گام ۶: چگونه استریم را طوری تنظیم کنیم که لگ نداشته باشد؟ (چک‌لیست)

اگر استریم شما کند، لگ‌دار یا با فریم‌های از دست رفته (Dropped Frames) است، این لیست را بررسی کنید:

1. اینترنت را بررسی کنید: آیا از اتصال سیمی استفاده می‌کنید؟ وای‌فای برای استریم‌ها بسیار ناپایدار است. تست سرعت را اجرا کنید و مطمئن شوید که سرعت آپلود (Upload) شما برای بیت‌ریت انتخابی کافی است.
2. بار GPU/CPU را کاهش دهید:
   • کدگذار: مطمئن شوید که از کدگذار سخت‌افزاری (NVENC/AMF) استفاده می‌کنید، اگر بازی‌های نیازمند پردازنده قوی را انجام می‌دهید.
   • پریست کدگذار: پریست سریع‌تری (مثلاً P5 به جای P6 برای NVENC، یا veryfast به جای fast برای x264) را تنظیم کنید.
   • رزولوشن: این مؤثرترین راه است. رزولوشن خروجی را به 1664×936 یا 1280×720 کاهش دهید.
   • FPS: اگر با ۶۰ فریم بر ثانیه استریم می‌کنید، سعی کنید آن را به ۵۰ یا حتی ۳۰ کاهش دهید.
3. برنامه‌های اضافی را ببندید: مرورگر با ده‌ها تب، کلاینت‌های تورنت، لانچرهای بازی – همه اینها منابع مصرف می‌کنند.
4. حالت بازی ویندوز (Windows Game Mode): «حالت بازی» را در تنظیمات ویندوز فعال کنید. این کار سیستم را برای بازی‌ها بهینه می‌کند که به طور غیرمستقیم به استریم نیز کمک می‌کند.

تنظیم OBS فرآیندی است برای یافتن تعادل بین کیفیت تصویر و توانایی‌های کامپیوتر و اینترنت شما. از آزمایش با تنظیمات نترسید. چندین ضبط آزمایشی یا پخش زنده کوتاه را روی یک حساب کاربری ثانویه انجام دهید تا پریست ایده‌آل خود را پیدا کنید.

موفق باشید!